Category: Uncategorized

Στο χώρο του πρώην στρατοπέδου της Αεροπορίας, στη Ριτσώνα, στα διοικητικά όρια μεταξύ Ευβοίας και Βοιωτίας, έχει στηθεί από την κυβέρνηση «κέντρο προσωρινής φιλοξενίας». Ένα «κέντρο» που ούτε φιλόξενο είναι ούτε προσωρινό. Και δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά, από τη στιγμή που οι προτεραιότητες και οι στόχοι της κυβέρνησης ευθυγραμμίζονται στα πλαίσια των αποφάσεων που λαμβάνονται εντός των Συνόδων Κορυφής και άλλων οργάνων της ΕΕ. Και είναι εκείνες οι αποφάσεις που φέρουν την πρωθυπουργική υπογραφή και δεν προσφέρουν, σε κανένα ενεργό κομματικό στέλεχος του Σύριζα, την δυνατότητα να νιώθει και πολύ άνετα με έννοιες όπως η αλληλεγγύη.

Φιλανθρωπία, φυσικά και ο καθείς μπορεί να δείχνει και να επιδεικνύει. Άλλωστε και οι μεγαλύτεροι καπιταλιστές ανέκαθεν είχαν κι από ένα ίδρυμα που έτρεχε θέματα φιλανθρωπίας. Όμως, άβυσσος χωρίζει τις έννοιες αλληλεγγύη-συμπαράσταση ήφιλοξενία-φιλανθρωπία. Όταν, λοιπόν, κάποιος συμμετέχει και συ-στοιχίζεται πίσω από τις αποφάσεις που φέρουν αρνητικό πρόσημο για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους (ιθαγενείς και πρόσφυγες) έχει κάνει τις επιλογές του.

Πριν δούμε, όμως, την περίπτωση της Ριτσώνας, ας δούμε τις πρόσφατες άγνωστες αποφάσεις της ΕΕ για τους πρόσφυγες του Σουδάν, που θα μας βοηθήσουν να αντιληφθούμε καλύτερα τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στα ελληνικά «κέντρα»· άλλωστε οι αποφάσεις της ΕΕ για τη ροή από τη Τουρκία έχουν γίνει λίγο-πολύ γνωστές. Το Spiegel^[1] σε δημοσίευμά του, στις 13 Μαΐου 2016, αποκαλύπτει: «Σε καμία περίπτωση ο κόσμος δεν πρέπει να μάθει τί ειπώθηκε στις συζητήσεις που έλαβαν χώρα στις 23 Μαρτίου, προειδοποίησε η Κομισιόν κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Μόνιμων Αντιπροσώπων. Η Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, Φεντερίκα Μογκερίνι, πρόσθεσε μάλιστα ότι η φήμη της Ευρώπης βρίσκεται σε κίνδυνο. Κορυφαίοι διπλωμάτες συζήτησαν εκείνη την ημέρα σχέδιο, όπου τα κράτη μέλη της ΕΕ συμφωνούν να συνεργαστούν με χώρες της Αφρικής, ακόμα και με δικτατορικά καθεστώτα, προκειμένου να σταματήσουν τις προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη… Από τα πρακτικά των συνεδριάσεων της 23ης Μαρτίου και πρόσθετα διαβαθμισμένα έγγραφα που έχει στα χέρια του το Spiegel, αλλά και ο γερμανικός τηλεοπτικός σταθμός ARD, προκύπτει ότι βασικός στόχος του σχεδίου είναι η προστασία των συνόρων. Για αυτό τον σκοπό, πρέπει να παραχωρηθεί εξοπλισμός στις εν λόγω χώρες… Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης έχει εκδώσει ένταλμα σύλληψης κατά του Προέδρου του Σουδάν, Ομάρ αλ-Μπασίρ, ο οποίος αντιμετωπίζει κατηγορίες για τον ρόλο του στη γενοκτονία και για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη σύγκρουση του Νταρφούρ. Παράλληλα, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατηγορούν τη χώρα για την παροχή οικονομικής βοήθειας σε τρομοκράτες. Παρ’ όλα αυτά, τα έγγραφα που σχετίζονται με το έργο, δείχνουν ότι η Ευρώπη επιθυμεί να στείλει φωτογραφικές μηχανές, σαρωτές και servers για την εγγραφή των προσφύγων στο Σουδάν, ενώ παράλληλα, υπάρχουν σκέψεις για συγκρότηση συνοριακής αστυνομίας και κατασκευή δύο στρατοπέδων με χώρους κράτησης προσφύγων. Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης επιβεβαίωσε ότι το σχέδιο δράσης είναι δεσμευτικό, παρ’ όλο που δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αποφάσεις όσον αφορά την εφαρμογή του. Ο γερμανικός οργανισμός ανάπτυξης, GIZ αναμένεται να αναλάβει ρόλο συντονιστή στο έργο. Η οργάνωση, η οποία ελέγχεται από την κυβέρνηση, έχει εμπειρία συνεργασίας με αυταρχικά καθεστώτα.

Στη Σαουδική Αραβία, για παράδειγμα, η γερμανική ομοσπονδιακή αστυνομία παρέχει εκπαίδευση σε γερμανικές εγκαταστάσεις υψηλής τεχνολογίας που διαθέτει στη χώρα. Τα χρήματα για την εκπαίδευση προέρχονται άμεσα από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό… Τα τελευταία χρόνια, η Ευρώπη είχε αναλάβει την ευθύνη για όσους αναζητούν προστασία σε τρίτες χώρες, όπως το Μαρόκο, την Ουκρανία και, πιο πρόσφατα, την Τουρκία.

Τώρα, με το σχέδιο που ετοιμάζει σε συνεργασία με τον πρόεδρο του Σουδάν, η δουλειά του ελέγχου του προσφυγικού παραχωρείται σε έναν πολιτικό, ο οποίος φέρεται να εμπλέκεται σε εγκλήματα πολέμου που αποσταθεροποίησε την περιοχή και οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν τη χώρα τους… Αναλυτές εκφράζουν αμφιβολίες για το αν ο ηγέτης του Σουδάν, Αλ – Μπασίρ, είναι έτοιμος να λάβει σοβαρά μέτρα κατά των διακινητών. Το Human Rights Watch υποστηρίζει ότι η αστυνομία και ο στρατός έχουν πουλήσει πρόσφυγες στους λεγόμενους διακινητές.

Εν τω μεταξύ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προειδοποιήσει τους πρέσβεις της ΕΕ για το ότι το Σουδάν ενδιαφέρεται πρωτίστως για την εικόνα του στο εξωτερικό. Η Γερμανία και τα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, ωστόσο, φέρονται να έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν σε συμφωνία. Οι σουδανικές αρχές έχουν ανακοινώσει πλήθος επισκέψεων από επίσημες αντιπροσωπείες της Γερμανίας τις τελευταίες εβδομάδες, με κύριο αντικείμενο την κατασκευή των κλειστών στρατοπέδων».^[2]

Με αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα, λοιπόν, «κάνει χωριό» ο Τσίπρας, εφαρμόζοντας ομερτά και λογικές καιροσκοπικής συμμορίας. Το έχουμε ξαναγράψει και το επισημαίνουμε ξανά: στο όνομα των προσφύγων και της αλληλεγγύης παίζονται πολλά. Και δεν είναι λίγα τα κοινά σημεία δράσης που υπάρχουν όσον αφορά τους σχεδιασμούς της ΕΕ για την συγκράτηση των προσφυγικών «ροών» στο Σουδάν με εκείνες στην Τουρκία και στην Ελλάδα. Όπως επίσης, το πόσο γρήγορα εναλλάσσονται οι ρόλοι και οι χαρακτηρισμοί μεταξύ «φίλων» και «εταίρων». Από ’κει που η Τουρκία ήταν σύμφωνα με τον Ντόναλντ Τουσκ, τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου: «το καλύτερο παράδειγμα στον κόσμο ως προς τη μεταχείριση των προσφύγων», η αποπομπή Νταβούτογλου, που ξύνισε τους ευρωπαίους τυχοδιώκτες, ξέθαψε και έφερε στην επικαιρότητα video κακοποιήσεων προσφύγων στα σύνορα της Τουρκίας από στρατιώτες της και καταγγελίες για βιασμούς στους «υποδειγματικούς» μέχρι τότε καταυλισμούς.

Ίσως αρκετοί να θυμούνται ακόμη τις selfie της Μέρκελ με σύριους πρόσφυγες τον Σεπτέμβριο του 2015, όπου η Γερμανία προμοτάριζε την υποδοχή των προσφύγων και ταυτόχρονα άμβλυνε τους κανόνες υποδοχής για τους σύριους υπηκόους, αρνούμενη να τους αναπέμψει στη χώρα εισόδου τους στο ευρωπαϊκό έδαφος. Την ίδια περίοδο η Αυστρία δεχόταν, σε συντονισμό με το Βερολίνο, να διευκολύνει την υποδοχή και τη διέλευση προς τη Γερμανία των χιλιάδων προσφύγων που είχαν εγκλωβιστεί στην Ουγγαρία. Και «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις» είχαμε απόλυτη μεταστροφή της στάσης των συγκεκριμένων κρατών με απαγορεύσεις εισόδου, φράκτες, αίτημα για κατάργηση της Σένγκεν κ.λπ. Προφανώς οι λόγοι τουwillkommen είχαν ικανοποιηθεί και τα παράλια της Μεσογείου είχαν συνωστισθεί…

Στα καθ΄ ημάς, τώρα. Στο πρώην στρατόπεδο Ριτσώνας, περίπου 700 πρόσφυγες διαμένουν σε έναν χώρο απολύτως ακατάλληλο για σοβαρή και ουσιαστική δομή διαμονής εκατοντάδων ανθρώπων. Την λειτουργία τού συγκεκριμένου κέντρου από την πρώτη στιγμή την είχαν αναλάβει στελέχη του Σύριζα σε συνεργασία με το στρατό, όπου ο ρόλος τους εξ αρχής ήταν συγκεντρωτικός. Χωρίς ίχνος υπερβολής: το κράτος αποφάσισε για το χώρο, το κόμμα μέσω των στελεχών του ανέλαβε την εγκατάσταση-διαχείριση μέχρι την εδραίωση μιας κατάστασης που θα ήταν απόλυτα ελεγχόμενη από τους ίδιους· και τη λειτουργία, εν συνεχεία, αναλαμβάνει και τυπικά μια φιλοκυβερνητική «ΜΚΟ». Η συγκεκριμένη οργάνωση, «Δίκτυο Αντίστασης και Αλληλεγγύης Χαλκίδας», ξεκίνησε τη δράση της στη Χαλκίδα πριν από μερικά χρόνια, με την έναρξη της «κρίσης» από πολίτες της περιοχής, κυρίως αριστερής απόχρωσης.

Ας δούμε τι αναφέρει ένα από τα πρώτα μέλη της συγκεκριμένης ομάδας, σε δημόσια ανακοίνωσή του πρόσφατα, στον τοπικό τύπο: «Λίγους μήνες μετά το «σκούπισμα» των πλατειών της λαϊκής αγανάκτησης, το καλοκαίρι του 2011, από το μνημονιακό κράτος έκτακτης ανάγκης, κάποιοι συμπολίτες μας ξεκινήσαμε μια πρωτοβουλία, αναζητώντας ένα μονοπάτι συνέχισης της αντίστασης, με αιχμή τότε τα χαράτσια και τις διακοπές της ηλεκτροδότησης σε εξαθλιωμένες οικογένειες. Αυτή η πρωτοβουλία μορφοποιήθηκε στο «Δίκτυο Αντίστασης και Αλληλεγγύης Χαλκίδας». Το εγχείρημα αυτό είχε εγγεγραμμένο στο dna του τον κινηματικό χαρακτήρα και διακήρυττε πως η αλληλεγγύη προς τους ασθενέστερους είχε νόημα όταν οργάνωνε πρωτίστως την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ απέναντι στη μνημονιακή βαρβαρότητα. Αλλιώς υπήρχαν και τα τσάγια της ενορίας. Στην συνέχεια, όμως, και ως ένα σημείο σταδιακά, το μόρφωμα αυτό μετατράπηκε σε κομματικό «μαγαζί» και σε κορνίζα οικογενειακών φωτό με «κυράδες και φιλάνθρωπους παπάδες», όπου εγγράφονταν οι κάθε λογής υποθήκες για βο(υ)λευτιλίκια και μικρομέγαλους παραγοντισμούς…

Είναι να απορεί κανείς, λοιπόν, γιατί σκούζουν τα «οικόσιτα» του Δικτύου όταν τους ασκείται κριτική… Αλλά, για να επιβεβαιώσουν πως ο πάτος έχει κι άλλο κατήφορο, καταγγέλλουν κιόλας εκείνους, λέει, που «παρασύρουν τους πρόσφυγες σε υποκινούμενες κινητοποιήσεις επικίνδυνες τόσο για την υγεία αυτών όσο και την εύρυθμη λειτουργία του κέντρου»… Ακούστε το, λοιπόν: η κυβέρνηση και ο αρχηγός σας υπέγραψε, μαζί με τα υπόλοιπα 27 ευρω-καθάρματα, μια συμφωνία ντροπή για το διεθνές δίκαιο, που παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματα των προσφύγων. Αλληλεγγύη, λοιπόν, στους πρόσφυγες σημαίνει πριν απ’ όλα αντίσταση στο καθεστώς των «προαναχωρητικών» στρατοπέδων συγκέντρωσης. Ο ρόλος σας είναι απλώς ο ρόλος του ανθρωποφύλακα. Τουλάχιστον το χαρτζιλίκι αξίζει τον κόπο;»

Αργά αλλά σταθερά, λοιπόν, οι συριζαίοι πήραν το «πάνω χέρι» και σύμφωνα με δική τους ανακοίνωση γνωστοποιούν πράγματι ότι αποτελούν «εγκεκριμένο από 03-02-2015 Σωματείο μη κερδοσκοπικό». Λίγες μέρες λοιπόν, αφ’ ότου ο Σύριζα, ανέλαβε την εξουσία, η συγκεκριμένη οργάνωση, που αλλιώς ξεκίνησε και αλλιώς μετεξελίχθηκε, αποκτά τη συγκεκριμένη νομική μορφή, διαβατήριο σε διάφορες δράσεις και διαχειρίσεις (όπως εύστοχα έχει επισημανθεί, έχει μετατραπεί σε «Δίκτυο Υποταγής και Αλληλεγγύης στην κυβερνητική πολιτική»).

Για εμάς ούτε σημασία έχει ούτε στεκόμαστε στο να βρούμε εάν και πόσο το «Δίκτυο» αποτελεί τυπική μορφή ΜΚΟ. Μας είναι παντελώς αδιάφορο γιατί δεν είναι καν κοντά στην ουσία του ενδιαφέροντος μας. Άλλωστε τί ΜΚΟ, δηλαδή Μη Κυβερνητική Οργάνωση, μπορεί να είναι μια οργάνωση-σωματείο που αποτελείται από, επαγγελματικά ή μη, κομματικά στελέχη του κυβερνώντος Σύριζα; Που το γενικό πρόσταγμα στο «κέντρο Ριτσώνας» το έχει η κόρη και γραμματέας-υπάλληλος του βουλευτή Σύριζα Ευβοίας Γ. Ακριώτη; Η ουσία δεν βρίσκεται στο εάν δίπλα στο «Δίκτυο» υπάρχει ή δεν υπάρχει ο όρος ΜΚΟ, αλλά στο ότι το συγκεκριμένο σωματείο δρα σε αγαστή, καθ’ υπόδειξη και απαρέγκλιτη συνεργασία με το κράτος και την υπάρχουσα κυβέρνηση. Και αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν και καμία. Όταν λαμβάνουν χώρα απεργίες πείνας από πρόσφυγες του «κέντρου Ριτσώνας» και δεν στέκεστε συμπαραστάτες (έστω και κριτικά) αλλά το θάβετε επιμελώς σαν είδηση και σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις «βγάζετε και χολή» του τύπου «το βραδάκι τσιμπολογάνε και κάτι», τότε έχετε αναλάβει το ρόλο που σας έχει καταλογιστεί: Του επίσημου διαχειριστή, για λογαριασμό του κράτους, της λειτουργίας του «κέντρου», ρόλος διαχειριστικός για το χώρο και κατευναστικός και επ’ ουδενί ουσιαστικά αλληλέγγυος για τους ανθρώπους που διαβιούν εκεί. Και ας υποθέσουμε ότι τρεχούμενο νερό και καλύτερη ποιότητα φαγητού δεν μπορούν να εξασφαλιστούν (υδροφόρα και catering καλύπτουν τις ανάγκες), στοιχειώδης νομική ενημέρωση για τα δικαιώματα και τους τρόπους χορήγησης ασύλου και επανένωσης γιατί δεν έχει γίνει; Η «Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε Πρόσφυγες-Μετανάστες/στριες», στο αίτημα για μεταφορά των προσφύγων-μεταναστών εντός κοινωνικού ιστού, παρατηρεί: «Οι προφάσεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι του «Δικτύου των συριζαίων» ενάντια στην άμεση μετεγκατάσταση των προσφύγων αποκαλύπτουν για άλλη μια φορά τον καθεστωτικό τους ρόλο. Μας λένε ότι δεν το θέλει ο δήμαρχος της Χαλκίδας και ότι υπάρχει ο κίνδυνος των φασιστών. Δεν προστατεύεις, όμως, τους ανθρώπους απομονώνοντάς τους, γιατί η απομόνωση και η ζωή μέσα στην αναξιοπρέπεια είναι ακριβώς η φασιστική πολιτική και σίγουρα δεν έχει σχέση με καμία έννοια αλληλεγγύης. Επίσης, αν ο δήμαρχος αρνείται να κάνει αυτό που υποχρεούται, γιατί δεν τον καταγγέλλουν δημόσια όπως οφείλει να πράξει κάθε πραγματικός αλληλέγγυος; Νομίζουμε ότι το πράγμα είναι οφθαλμοφανές: έχουν αποφασίσει τη στρατιωτικοποίηση της ζωής των προσφύγων με την προβιά της αλληλεγγύης και χρησιμοποιούν κάθε δικαιολογία ενάντια στην αμφισβήτηση της τοποθεσίας και την μετεγκατάστασή τους σε σπίτια και κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη. Η επιβολή, όμως, των όρων ζωής στους άλλους, μάλιστα μέσα σε εξαθλιωτικές συνθήκες και χρησιμοποιώντας χίλιες δυο απαράδεκτες προφάσεις, δεν είναι αλληλεγγύη αλλά η «φιλανθρωπία» του ανθρωποφύλακα απέναντι σε θεωρούμενα κατώτερα όντα». Αποκρύπτουν ότι οι ίδιοι δεν θέλουν τους πρόσφυγες μέσα ή κοντά στη πόλη διότι πιστεύουν ότι έτσι θα επωμιστούν κομματικό κόστος από τους κατοίκους της πόλης. Όσον αφορά, τα περί φασιστών, οι συριζαίοι δεν διατείνονταν στον –προ ανάληψης της εξουσίας– αντιφασιστικό τους αγώνα, ότι με κυβέρνηση σύριζα φασιστικές προκλήσεις και ορδές δεν θα υπάρχουν; Η Ριτσώνα, για αυτούς είναι πολύ κοντά για να την ελέγχουν και πολύ μακριά για να τους ζημιώνει πολιτικά. Προφανώς, ο όρος του ανθρωποφύλακα δεν ξενίζει, αφού εκείνο που έχει σημασία είναι η τεχνική «φύλαξης» (φυλάκισης) και όχι η στολή ή το γκλομπ, που στην περίπτωση αυτή απουσιάζουν, αλλά η άσκηση ψυχολογικής βίας, ώστε οι άνθρωποι να νοιώθουν τρόμο και ανασφάλεια στην περίπτωση που θα επιχειρήσουν να απομακρυνθούν από το χώρο που τους έχουν μαντρώσει.

«Καταγγέλλουμε δημόσια ότι τα μέλη του “Δικτύου” συμπεριφέρονται στη Ριτσώνα με αυταρχισμό σα να είναι το τσιφλίκι τους (ανεμίζοντας στα χέρια ένα ΦΕΚ που δεν έδωσαν ποτέ στη δημοσιότητα), συντηρούν και δικαιολογούν την άθλια κατάσταση στο στρατόπεδο, αποσιωπούν τις διαμαρτυρίες των προσφύγων καταδικάζοντάς τους στην εξαθλίωση και την αναξιοπρέπεια, δεν διστάζουν να ασκήσουν ψυχολογική πίεση ακόμη και με την παρουσία του στρατού στις σκηνές στην προσπάθειά τους να «νουθετήσουν», προσπαθούν επισταμένα να απαγορεύσουν στους πρόσφυγες τις επαφές μαζί μας και να τους υποχρεώσουν να αναφέρουν στους συντονιστές ακριβώς τι τους λέμε. Όλα τα κάνουν σε αγαστή συνεργασία με τον στρατό, ιδίως όταν βλέπουν ότι δεν περνάει ο λόγος τους. Παράδειγμα, τη μέρα της τελευταίας μας εκδήλωσης στη Χαλκίδα στρατιωτικοί φοβέριζαν τους πρόσφυγες ώστε να μην παραβρεθούν. Την ίδια στάση εναντίον μας κράτησαν και στις σχέσεις τους με τις ΜΚΟ στις οποίες μας στοχοποίησαν ως δήθεν υποκινητές επεισοδίων ή εξέγερσης και στην πραγματικότητα τούς επέβαλλαν να μην έχουν καμμία σχέση μαζί μας», σημειώνει σε ανακοίνωσή της η «Πρωτοβουλία».

Οι συριζαίοι θέλουν να ακούγεται μονάχα η κομματική προπαγάνδα και όχι η αντίθετη φωνή: «Η ζωή στη Ριτσώνα δεν είναι αυτή που αξίζει σε άνθρωπο», «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε σε σκηνές με φίδια και σκορπιούς», «Έχουμε 15 μέρες να πλυθούμε», «Το φαΐ δεν τρώγεται», «Δεν είναι μέρος για να ζουν άνθρωποι η Ριτσώνα», «στα σκυλιά σας έχετε σπίτια, για τους ανθρώπους σκηνές».Γνωρίζουν πολύ καλά, ότι η μεταναστευτική πολιτική παραμένει, αυτό που ήταν πάντα, μία πολύ κερδοφόρα και τεράστια μπίζνα με πολλαπλούς αποδέκτες και οφέλη, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά. Όπως επίσης, ότι βάσει των τελευταίων εξελίξεων οι διαδικασίες ασύλου και επανένωσης οικογενειών και συγγενών σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη διαρκεί τουλάχιστον ένα χρόνο, συνεπώς η παραμονή τους είναι εκ των πραγμάτων μακρόχρονη και δεν μπορεί να αποκρύπτεται. Αυτοί που βάφτισαν την τρόικα θεσμούς, τα μνημόνια συμβάσεις, τα στρατόπεδα hotspot, το «όχι» του δημοψηφίσματος σε «ναι» και τόσα άλλα, ας μην παρεξηγούνται κιόλας όταν χαρακτηρίζονται ότι είναι οι λύκοι που φυλάνε τα πρόβατα. Άλλωστε τα κινηματικά ένσημα από πλατείες, διόδια και απεργούς πείνας είναι πάντα χρήσιμα και αναγκαία σε συνάψεις νέων «συμβάσεων έργου», κυβερνητικού χαρακτήρα αυτή τη φορά. Ούτε οι πρώτοι είστε ούτε, δυστυχώς, και οι τελευταίοι… Και επειδή, ως γνωστόν, όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν, η εξουσία αλλοιώνει αργά ή γρήγορα και η δυσωδία της δεν υποφέρεται, ιδίως, όταν τα μαντριά είναι καινούργια…

Αναρχικός Πυρήνας Χαλκίδας

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.161, Ιούνιος 2016

^[1]. http://www.spiegel.de/international/world/eu-to-work-with-despot-in-sudan-to-keep-refugees-out-a-1092328.html

^[2]. Πηγές: spiegel.de, thepressproject.gr.

Αναδημοσίευση από: https://anarchypress.wordpress.com/2016/06/20/%CF%81%CE%B9%CF%84%CF%83%CF%89%CE%BD%CE%B1-h-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%8D%CE%B3%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%B1/

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ ΓΙΑ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Ριτσώνα: Το πιο ακατάλληλο μέρος για φιλοξενία. 700 περίπου άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν  πεταμένοι σε ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο που έχει οικειοποιηθεί η φύση,  χωρίς ίχνος υποδομών, μακριά από την πόλη σαν τα μιάσματα, μέσα στο βουνό, χωρίς συγκοινωνία, χωρίς  ανθρώπινη ψυχή τριγύρω, με άθλιο φαγητό  και δίπλα έλος. Οι ίδιοι λένε χαρακτηριστικά: «Η ζωή στη Ριτσώνα δεν είναι αυτή που αξίζει σε άνθρωπο», «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε σε σκηνές με φίδια και σκορπιούς», «Έχουμε 15 μέρες να πλυθούμε», «Το φαΐ δεν τρώγεται», «Δεν είναι μέρος για να ζουν άνθρωποι η Ριτσώνα», «στα σκυλιά σας έχετε σπίτια, για τους ανθρώπους σκηνές», «we are humans, not animals».

Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται σε όλη την Ελλάδα αποδεικνύοντας ότι η εξαθλίωση  στα στρατόπεδα κράτησης που κατ’ ευφημισμό ονομάζονται «hotspot» αποτελεί κυβερνητική επιλογή. Αποτελούν μια μαύρη τρύπα που όποιος πέσει μέσα δεν έχει φωνή, δεν είναι άνθρωπος και όλη του η καθημερινή ζωή-βασανιστήριο μένει επιτηδευμένα στην αφάνεια, με σκοπό να κουκουλωθεί  το «πρόβλημα». Από την άλλη όμως, η αντιμεταναστευτική πολιτική έχει εξελιχθεί σε μία τεράστια μπίζνα και μάλιστα πολύ κερδοφόρα για συγκεκριμένους ιδιώτες και ΜΚΟ εν μέσω κρίσης. Τεχνικές εταιρείες και επιχειρήσεις σίτισης που κάνουν χρυσές δουλειές. ΜΚΟ που βολεύουν «ημέτερους» και διαχειρίζονται χωρίς διαφάνεια κονδύλια της ΕΕ. Εκμετάλλευση των προσφύγων για πολιτικά οφέλη.

Το κράτος διαχειρίζεται την ‘’ένταξη στον κοινωνικό ιστό’’ αυτών των ανθρώπων απομονώνοντάς τους από την υπόλοιπη ντόπια κοινωνία. Πέρα από συλλογικότητες και ευαισθητοποιημένους πολίτες που εκφράζουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους και μπορούν να πιστοποιήσουν τα προβλήματα που οι πρόσφυγες αντιμετωπίζουν, καλλιεργείται ένα κλίμα τρόμου και ρατσισμού για αυτούς τους ανθρώπους. Ο παθητικός τηλεθεατής, χωρίς να έχει αυτή την ανθρώπινη επαφή,  δεν μπορεί παρά να τρομοκρατηθεί. Τρόμος μην μας πάρουν δήθεν άλλοι τη δουλειά μας που ούτως ή άλλως η σημερινή αριστερή κυβέρνηση κατάντησε να θεωρείται « προνόμιο». Τρόμος για την ασφάλειά μας, τρόμος για την υγεία μας, τρόμος μην τυχόν και τα παιδιά τους συγχρωτιστούν στα ίδια σχολεία με τα δικά μας παιδιά. Τρόμος για τη στοιχειώδη επιβίωσή μας, εν γένει, που πολύ απέχει από μια αξιοπρεπή ζωή. Αυτή την ατμόσφαιρα δέους διαχειρίζεται το κράτος, κατακερματίζοντας την οποιαδήποτε λογική αλληλεγγύης και αντίστασης, προκειμένου να εξασφαλίσει την εξουσία του, μια εξουσία μακριά από τους ανθρώπους και πάντα εναντίον τους.

Όλα είναι λάθος στη Ριτσώνα και όσοι υπερασπίζονται αυτή την κατάσταση δεν μπορούν πια να κρυφτούν. Το στρατόπεδο πρέπει να κλείσει και να αφεθεί στα φίδια και τους σκορπιούς που το κατοικούν. Οι προφάσεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι του «Δικτύου των συριζαίων» ενάντια στην άμεση μετεγκατάσταση των προσφύγων αποκαλύπτουν για άλλη μια φορά τον καθεστωτικό τους ρόλο. Μας λένε ότι δεν το θέλει ο δήμαρχος της Χαλκίδας και ότι υπάρχει ο κίνδυνος των φασιστών. Δεν προστατεύεις όμως τους ανθρώπους απομονώνοντας τους, γιατί η απομόνωση και η ζωή μέσα στην αναξιοπρέπεια είναι ακριβώς η φασιστική πολιτική και σίγουρα δεν έχει σχέση με καμία έννοια αλληλεγγύης. Επίσης, αν ο δήμαρχος αρνείται να κάνει αυτό που υποχρεούται γιατί δεν τον καταγγέλλουν δημόσια όπως οφείλει να πράξει κάθε πραγματικός αλληλέγγυος;  Νομίζουμε ότι το πράγμα είναι οφθαλμοφανές: έχουν αποφασίσει τη στρατιωτικοποίηση της ζωής των προσφύγων με την προβιά της αλληλεγγύης και χρησιμοποιούν κάθε δικαιολογία ενάντια στην αμφισβήτηση της τοποθεσίας και την μετεγκατάστασή τους σε σπίτια και κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη. Η επιβολή όμως των όρων ζωής στους άλλους, μάλιστα μέσα σε εξαθλιωτικές συνθήκες και χρησιμοποιώντας χίλιες δυο απαράδεκτες προφάσεις  δεν είναι αλληλεγγύη αλλά η «φιλανθρωπία» του  ανθρωποφύλακα απέναντι σε θεωρούμενα κατώτερα όντα.

Το ζήτημα πρέπει να ανοίξει μέσα στην πόλη της Χαλκίδας με τη συμμετοχή όσο περισσότερων γίνεται ώστε να ξαναδοθεί το πραγματικό νόημα στις λέξεις ”αλληλεγγύη”, ”φιλοξενία” και ”αξιοπρέπεια”. Εννοείται ότι μπορούμε. Η μετεγκατάσταση των προσφύγων σε σπίτια και κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη είναι εφικτή αρκεί να αποδειχτούμε τουλάχιστον άνθρωποι και βέβαια να σταματήσει να σπαταλάται το χρήμα που προορίζεται για τους πρόσφυγες για την κερδοσκοπία τρίτων.

Όσο δε σπάμε τον φόβο και την απομόνωση και δε δημιουργούμε δεσμούς αλληλεγγύης, τόσο θα κοιτάμε ανήμποροι το παρόν των προσφύγων κι εκεί θα βλέπουμε και το δικό μας μέλλον. Ο μόνος δρόμος λοιπόν είναι αυτός της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, το μόνο όπλο της κοινωνίας σε καταστάσεις σαν και αυτές. Το γκέτο της Ριτσώνας δεν είναι φιλοξενία, είναι απομόνωση και αποκλεισμός.

 

Απαιτούμε:

• Να σταματήσουν οι πόλεμοι.

• Ασφαλή και ελεύθερη διέλευση για τους πρόσφυγες προς τις χώρες επιλογής τους.

• Να αποχωρήσει τώρα η Frontex και το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

• Τέλος στις επαναπροωθήσεις μεταναστών.

• Να πέσει ο φράχτης του Έβρου. Όχι στην Ευρώπη-φρούριο.

• Νομιμοποίηση και πλήρη δικαιώματα για οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες.

• Κατάργηση της συνθήκης του Δουβλίνου. Δικαίωμα για άσυλο.

• Όχι στην εμπορευματοποίηση της αλληλεγγύης. Η αλληλεγγύη στα χέρια του λαού και όχι των ΜΚΟ και ιδιωτικών εταιριών.

• Όχι στη στοχοποίηση κοινωνικών αγωνιστών και αλληλέγγυων-Κάτω τα χέρια από τους αλληλέγγυους.

• Για όσο καιρό μείνουν αυτοί οι άνθρωποι εδώ να φιλοξενηθούν σε σπίτια και αξιοπρεπείς κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη.

  Κοινοί αγώνες ντόπιων-μεταναστών/τριών για την καλυτέρευση της ζωής όλων μας.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε Πρόσφυγες-Μετανάστ(ρι)ες

solidarie36@gmail.com

Πανό από την παρέμβαση της ”Πρωτοβουλίας” στο πανηγύρι που έστησαν οι ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη Ριτσώνα, για εσωτερική κατανάλωση όπως αποδείχτηκε.  Συριζαίοι και υπεύθυνοι των ΜΚΟ έκαναν τα πάντα για να κατέβουν τα πανό αλλά δεν τα κατάφεραν. Ένας συριζαίος μέσα στο μένος του έσκισε προκηρύξεις μας και παρότρυνε τον κόσμο να κάνει το ίδιο. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;

 

Στο στρατόπεδο της Ριτσώνας την Κυριακή 15/5 πραγματοποιήσαμε εκδήλωση ενημέρωσης για τα δικαιώματα των προσφύγων και τη διαδικασία του ασύλου με δικηγόρους από την “ομάδα δικηγόρων για τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών”. Αναλάβαμε αυτή την πρωτοβουλία επειδή κανείς από τους υποτιθέμενους υπεύθυνους δεν έχει ενδιαφερθεί να ενημερώσει σοβαρά τους πρόσφυγες για τα δικαιώματά τους ενώ είναι κάτι που οι ίδιοι ζητούν επισταμένα.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε Πρόσφυγες-Μετανάστες/στριες

Ριτσώνα: Το πιο ακατάλληλο μέρος για φιλοξενία. 700 περίπου άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν  πεταμένοι σε ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο που έχει οικειοποιηθεί η φύση,  χωρίς ίχνος υποδομών, μακριά από την πόλη σαν τα μιάσματα, μέσα στο βουνό, χωρίς συγκοινωνία, χωρίς  ανθρώπινη ψυχή τριγύρω, με άθλιο φαγητό  και δίπλα έλος. Οι ίδιοι λένε χαρακτηριστικά: «Η ζωή στη Ριτσώνα δεν είναι αυτή που αξίζει σε άνθρωπο», «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε σε σκηνές με φίδια και σκορπιούς», «Έχουμε 15 μέρες να πλυθούμε», «Το φαΐ δεν τρώγεται», «Δεν είναι μέρος για να ζουν άνθρωποι η Ριτσώνα», «στα σκυλιά σας έχετε σπίτια, για τους ανθρώπους σκηνές», «we are humans, not animals».

Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται σε όλη την Ελλάδα αποδεικνύοντας ότι η εξαθλίωση  στα στρατόπεδα κράτησης που κατ’ ευφημισμό ονομάζονται «hotspot» αποτελεί κυβερνητική επιλογή. Αποτελούν μια μαύρη τρύπα που όποιος πέσει μέσα δεν έχει φωνή, δεν είναι άνθρωπος και όλη του η καθημερινή ζωή-βασανιστήριο μένει επιτηδευμένα στην αφάνεια, με σκοπό να κουκουλωθεί  το «πρόβλημα». Από την άλλη όμως, η αντιμεταναστευτική πολιτική έχει εξελιχθεί σε μία τεράστια μπίζνα και μάλιστα πολύ κερδοφόρα για συγκεκριμένους ιδιώτες και ΜΚΟ εν μέσω κρίσης. Τεχνικές εταιρείες και επιχειρήσεις σίτισης που κάνουν χρυσές δουλειές. ΜΚΟ που βολεύουν «ημέτερους» και διαχειρίζονται χωρίς διαφάνεια κονδύλια της ΕΕ. Εκμετάλλευση των προσφύγων για πολιτικά οφέλη.

Το κράτος διαχειρίζεται την ‘’ένταξη στον κοινωνικό ιστό’’ αυτών των ανθρώπων απομονώνοντάς τους από την υπόλοιπη ντόπια κοινωνία. Πέρα από συλλογικότητες και ευαισθητοποιημένους πολίτες που εκφράζουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους και μπορούν να πιστοποιήσουν τα προβλήματα που οι πρόσφυγες αντιμετωπίζουν, καλλιεργείται ένα κλίμα τρόμου και ρατσισμού για αυτούς τους ανθρώπους. Ο παθητικός τηλεθεατής, χωρίς να έχει αυτή την ανθρώπινη επαφή,  δεν μπορεί παρά να τρομοκρατηθεί. Τρόμος μην μας πάρουν δήθεν άλλοι τη δουλειά μας που ούτως ή άλλως η σημερινή αριστερή κυβέρνηση κατάντησε να θεωρείται « προνόμιο». Τρόμος για την ασφάλειά μας, τρόμος για την υγεία μας, τρόμος μην τυχόν και τα παιδιά τους συγχρωτιστούν στα ίδια σχολεία με τα δικά μας παιδιά. Τρόμος για τη στοιχειώδη επιβίωσή μας, εν γένει, που πολύ απέχει από μια αξιοπρεπή ζωή. Αυτή την ατμόσφαιρα δέους διαχειρίζεται το κράτος, κατακερματίζοντας την οποιαδήποτε λογική αλληλεγγύης και αντίστασης, προκειμένου να εξασφαλίσει την εξουσία του, μια εξουσία μακριά από τους ανθρώπους και πάντα εναντίον τους.

Όλα είναι λάθος στη Ριτσώνα και όσοι υπερασπίζονται αυτή την κατάσταση δεν μπορούν πια να κρυφτούν. Το στρατόπεδο πρέπει να κλείσει και να αφεθεί στα φίδια και τους σκορπιούς που το κατοικούν. Οι προφάσεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι του «Δικτύου των συριζαίων» ενάντια στην άμεση μετεγκατάσταση των προσφύγων αποκαλύπτουν για άλλη μια φορά τον καθεστωτικό τους ρόλο. Μας λένε ότι δεν το θέλει ο δήμαρχος της Χαλκίδας και ότι υπάρχει ο κίνδυνος των φασιστών. Δεν προστατεύεις όμως τους ανθρώπους απομονώνοντας τους, γιατί η απομόνωση και η ζωή μέσα στην αναξιοπρέπεια είναι ακριβώς η φασιστική πολιτική και σίγουρα δεν έχει σχέση με καμία έννοια αλληλεγγύης. Επίσης, αν ο δήμαρχος αρνείται να κάνει αυτό που υποχρεούται γιατί δεν τον καταγγέλλουν δημόσια όπως οφείλει να πράξει κάθε πραγματικός αλληλέγγυος;  Νομίζουμε ότι το πράγμα είναι οφθαλμοφανές: έχουν αποφασίσει τη στρατιωτικοποίηση της ζωής των προσφύγων με την προβιά της αλληλεγγύης και χρησιμοποιούν κάθε δικαιολογία ενάντια στην αμφισβήτηση της τοποθεσίας και την μετεγκατάστασή τους σε σπίτια και κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη. Η επιβολή όμως των όρων ζωής στους άλλους, μάλιστα μέσα σε εξαθλιωτικές συνθήκες και χρησιμοποιώντας χίλιες δυο απαράδεκτες προφάσεις  δεν είναι αλληλεγγύη αλλά η «φιλανθρωπία» του  ανθρωποφύλακα απέναντι σε θεωρούμενα κατώτερα όντα.

Το ζήτημα πρέπει να ανοίξει μέσα στην πόλη της Χαλκίδας με τη συμμετοχή όσο περισσότερων γίνεται ώστε να ξαναδοθεί το πραγματικό νόημα στις λέξεις ”αλληλεγγύη”, ”φιλοξενία” και ”αξιοπρέπεια”. Εννοείται ότι μπορούμε. Η μετεγκατάσταση των προσφύγων σε σπίτια και κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη είναι εφικτή αρκεί να αποδειχτούμε τουλάχιστον άνθρωποι και βέβαια να σταματήσει να σπαταλάται το χρήμα που προορίζεται για τους πρόσφυγες για την κερδοσκοπία τρίτων.

Όσο δε σπάμε τον φόβο και την απομόνωση και δε δημιουργούμε δεσμούς αλληλεγγύης, τόσο θα κοιτάμε ανήμποροι το παρόν των προσφύγων κι εκεί θα βλέπουμε και το δικό μας μέλλον. Ο μόνος δρόμος λοιπόν είναι αυτός της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, το μόνο όπλο της κοινωνίας σε καταστάσεις σαν και αυτές. Το γκέτο της Ριτσώνας δεν είναι φιλοξενία, είναι απομόνωση και αποκλεισμός.

 

Απαιτούμε:

Να σταματήσουν οι πόλεμοι.

Ασφαλή και ελεύθερη διέλευση για τους πρόσφυγες προς τις χώρες επιλογής τους.

Να αποχωρήσει τώρα η Frontex και το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

Τέλος στις επαναπροωθήσεις μεταναστών.

Να πέσει ο φράχτης του Έβρου. Όχι στην Ευρώπη-φρούριο.

Νομιμοποίηση και πλήρη δικαιώματα για οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες.

Κατάργηση της συνθήκης Δουβλίνου. Δικαίωμα για άσυλο.

Όχι στην εμπορευματοποίηση της αλληλεγγύης. Η αλληλεγγύη στα χέρια του λαού και όχι των ΜΚΟ και ιδιωτικών εταιριών.

Όχι στη στοχοποίηση κοινωνικών αγωνιστών και αλληλέγγυων-Κάτω τα χέρια από τους αλληλέγγυους.

Για όσο καιρό μείνουν αυτοί οι άνθρωποι εδώ να φιλοξενηθούν σε σπίτια και αξιοπρεπείς κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη.

 Κοινοί αγώνες ντόπιων-μεταναστών για την καλυτέρευση της ζωής όλων μας.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε Πρόσφυγες-Μετανάστες/στριες

solidarie36@gmail.com

Η απελπιστική κατάσταση στην οποία είναι εγκλωβισμένοι οι πρόσφυγες στο στρατόπεδο δήθεν φιλοξενίας στη Ριτσώνα τους οδήγησε για άλλη μια φορά στην έσχατη μορφή αγώνα. Εδώ και οκτώ μέρες (από την Τετάρτη 20/4) έξι πρόσφυγες  αποφάσισαν να κάνουν απεργία πείνας.  Απαιτούν την καταγραφή τους ως πρόσφυγες, την ένταξή τους στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης και διαμαρτύρονται για τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στο εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο αλλά και την παντελή έλλειψη στοιχειώδους νομικής ενημέρωσης για την κατάστασή τους.  Οι υπόλοιποι, μια απ’ αυτές τις μέρες απαγόρευσαν την είσοδο στο όχημα του κέτερινγκ που φέρνει το φαγητό και απείχαν από το συσσίτιο γιατί δεν έχει κανένα νόημα η διανομή του, είναι τόσο απαράδεκτο που δεν τρώγεται ούτε από πεινασμένους. Να σημειώσουμε επίσης ότι η έλλειψη τρεχούμενου νερού και συγκοινωνίας καθιστά απολύτως αναξιοπρεπείς τις συνθήκες ζωής  και εντείνει το αίσθημα της απομόνωσης. Οι πρόσφυγες στη Ριτσώνα είναι κυριολεκτικά πεταμένοι στην αθλιότητα του εγκαταλελειμμένου στρατοπέδου και των διαχειριστών του.

Όπως και στην πρώτη απεργία πείνας, πριν από ένα μήνα περίπου, έτσι και τώρα τηρείται σιγή ιχθύος από τους υπεύθυνους του στρατοπέδου. Είναι πια φανερό ότι ο  βασικός τους στόχος είναι να κουκουλώσουν με κάθε τρόπο την αθλιότητα και να τσακίσουν το ηθικό των εγκλωβισμένων στο βουνό. Μάλιστα το επονομαζόμενο ”Δίκτυο Αντίστασης και Αλληλεγγύης” των συριζαίων που διευθύνει την κατάσταση στο στρατόπεδο μαζί με τον στρατό αντί να προβάλλει τα αιτήματα των προσφύγων (όπως θα όφειλε κάθε πραγματικά αλληλέγγυος) δεν βγάζει τσιμουδιά. Η μη δημοσιοποίηση όμως του αγώνα φιμώνει στην ουσία τη φωνή των προσφύγων η οποία δεν φτάνει έξω από την πόρτα του στρατοπέδου και τους καταδικάζει στην απόλυτη αναξιοπρέπεια.

Η προβιά της αλληλεγγύης όσων συντηρούν και δικαιολογούν αυτή την κατάσταση έχει πέσει και δεν μπορούν πια να κρύβονται. Το ζήτημα πρέπει να ανοίξει  μέσα στην πόλη της Χαλκίδας με τη συμμετοχή όσο περισσότερων γίνεται ώστε να ξαναδοθεί το πραγματικό νόημα στις λέξεις ”αλληλεγγύη”, ”φιλοξενία” και ”αξιοπρέπεια”. Εννοείται ότι μπορούμε. Η μετεγκατάσταση των προσφύγων  σε σπίτια και κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη είναι εφικτή αρκεί να αποδειχτούμε τουλάχιστον άνθρωποι.

 

Να σταματήσουν οι πόλεμοι

Προστασία των προσφύγων – άσυλο σε όλους

Να ανοίξουν τα σύνορα – ελεύθερη μετακίνηση

Δικαίωμα του πρόσφυγα στη στέγη και τη σίτιση

Όχι στις απάνθρωπες πολιτικές της κυβέρνησης

 

 

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε Πρόσφυγες-Μετανάστες/στριες

solidarie36@gmail.com

Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης που επιβάλλει η κυβέρνηση στους πρόσφυγες αποκαλύπτουν με τον πιο τραγικό τρόπο τον απάνθρωπο και ρατσιστικό χαρακτήρα του ελληνικού Κράτους. Ξεσκεπάζουν όμως και την υποκρισία όσων με τον μανδύα της «αλληλεγγύης» έχουν εγκατασταθεί μέσα στα στρατόπεδα από το ίδιο το κράτος για να στηρίζουν και να υλοποιούν τις κυβερνητικές πολιτικές ως επίσημοι συντονιστές κάτω από τη γενική εποπτεία του στρατού.  Αυτός είναι και ο ρόλος του “Δικτύου Αντίστασης και Αλληλεγγύης” (το οποίο στελεχώνεται και στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ) στο κέντρο δήθεν φιλοξενίας προσφύγων στη  Ριτσώνα: να ελέγχει και να φιμώνει, να ”χρυσώνει το χάπι” και να ωραιοποιεί μια κατάσταση η οποία δεν έχει καμία σχέση με την αλληλεγγύη, τη φιλοξενία και την αξιοπρέπεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι όχι μόνο δεν αμφισβήτησε ποτέ την επιλογή της τοποθεσίας η οποία είναι από κάθε άποψη  ακατάλληλη, αλλά είναι και εκείνο που την προετοίμασε εκτελώντας με αυστηρότητα τις εντολές της κυβέρνησης.  Είναι οι λύκοι που φυλάνε τα πρόβατα.

Οι ελάχιστες ανακοινώσεις  του «Δικτύου» αποτελούν ρεσιτάλ υποκρισίας και παραπληροφόρησης. Βασικό του μέλημα να κουκουλωθεί η κατάσταση συκοφαντώντας τους αλληλέγγυους πολίτες που καταγγέλλουν τις συνθήκες διαβίωσης στη Ριτσώνα, οι οποίες καταπατούν κάθε έννοια ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ποτέ δεν ανακοίνωσε τις διαμαρτυρίες των ίδιων των προσφύγων (όπως θα όφειλε κάθε πραγματικά αλληλέγγυος) και αποσιώπησε την απεργία πείνας που του χάλαγε την προπαγάνδα. Για το πραγματικά άθλιο φαγητό το οποίο δεν τρώγεται και πολλοί δεν τρώνε, τσιμουδιά. Κι ας τσεπώνει κάποιος 176.000 ευρώ για το τίποτα. Μάλιστα στην τελευταία του ανακοίνωση προσπαθεί για άλλη μια φορά να ρίξει στάχτη στα μάτια στρέφοντας αλλού τη συζήτηση. Αναλώνεται στο να μας αποδείξει ότι δεν είναι ΜΚΟ και αποσιωπά όλα τα υπόλοιπα, την ουσία δηλαδή. Όμως η ουσιαστική καταγγελία κατά του επονομαζόμενου «Δικτύου Αντίστασης και Αλληλεγγύης» δεν αφορά το ζήτημα της μετατροπής του ή όχι σε ΜΚΟ, αλλά ότι στην πραγματικότητα κουκουλώνει και συντηρεί την άθλια πραγματικότητα στη Ριτσώνα, ότι λειτουργεί ως αστυνομικός μέσα στο στρατόπεδο προσπαθώντας να τρομοκρατήσει και να φιμώσει πρόσφυγες και αλληλέγγυους και ότι ενεργεί ως Δίκτυο Υποταγής και Αλληλεγγύης στην κυβερνητική πολιτική.

Καταγγέλλουμε δημόσια ότι τα μέλη του “Δικτύου” συμπεριφέρονται στη Ριτσώνα με αυταρχισμό σα να είναι το τσιφλίκι τους (ανεμίζοντας στα χέρια ένα ΦΕΚ που δεν έδωσαν ποτέ στη δημοσιότητα), συντηρούν και δικαιολογούν την άθλια κατάσταση στο στρατόπεδο, αποσιωπούν τις διαμαρτυρίες των προσφύγων καταδικάζοντάς τους στην εξαθλίωση και την αναξιοπρέπεια, δεν διστάζουν να ασκήσουν ψυχολογική πίεση ακόμη και με την παρουσία του στρατού στις σκηνές στην προσπάθειά τους να «νουθετήσουν», προσπαθούν επισταμένα να απαγορεύσουν στους πρόσφυγες τις επαφές μαζί μας και να τους υποχρεώσουν να αναφέρουν στους συντονιστές ακριβώς τι τους λέμε.  Όλα τα κάνουν σε αγαστή συνεργασία με τον στρατό ιδίως όταν βλέπουν ότι δεν περνάει ο λόγος τους. Παράδειγμα, τη μέρα της τελευταίας μας εκδήλωσης στη Χαλκίδα στρατιωτικοί φοβέριζαν τους πρόσφυγες ώστε να μην παραβρεθούν.  Την ίδια στάση εναντίον μας κράτησαν και στις σχέσεις τους με τις ΜΚΟ στις οποίες μας στοχοποίησαν ως δήθεν υποκινητές επεισοδίων ή εξέγερσης και στην πραγματικότητα τους επέβαλλαν να μην έχουν καμία σχέση μαζί μας. Τα ίδια επαναλαμβάνουν και στις προσωπικές τους επαφές με συμπολίτες μας μέσα στην πόλη. Όμως η αηδιαστική χρήση της έκφρασης ‘’γνωστοί-άγνωστοι’’, της λέξης ‘’υποκινητές’’ ή της λέξης ‘’αναρχικοί’’ με υποτιμητική σημασία, εκτός του ότι αποσκοπεί να μας λασπολογήσει και να μας στιγματίσει μέσα στην κοινωνία είναι και ξεκάθαρη στοχοποίηση με φασιστικά χαρακτηριστικά η οποία λύνει τα χέρια των φασιστών εναντίον μας. Δεν είναι τυχαία βέβαια η στοχοποίηση συντρόφου μας από τους φασίστες ακριβώς μέσα σε αυτή τη συγκυρία και ακριβώς με τις εκφράσεις του «Δικτύου»  των συριζαίων. Και όλα αυτά, για να αποκρυβούν, να κουκουλωθούν οι άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στη Ριτσώνα τις οποίες καταγγέλλουμε από την πρώτη στιγμή. Εδώ είναι βέβαια το μεδούλι της υπόθεσης.

Η δική μας δράση δεν έχει καμία σχέση με τις χυδαιότητες και τις λοιδορίες των συριζαίων και των εθελοντών τους. Εμείς εξαρχής αποφασίσαμε να συναναστραφούμε με τους πρόσφυγες με απόλυτη ανοικτότητα απέναντί τους, να μην επιβάλλουμε κανένα δικό μας λόγο αλλά να προβάλλουμε το λόγο και τη φωνή των ίδιων των προσφύγων και να οργανώσουμε την αλληλεγγύη απέναντί τους με βάση τις δικές τους ανάγκες. Η συναναστροφή με τους ίδιους τους πρόσφυγες είναι η μεγαλύτερη χαρά κάθε φορά που επισκεπτόμαστε τη Ριτσώνα. Χαρά, βέβαια, όχι για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στις οποίες τους έχουν επιβάλλει να ζουν, αλλά για το μάθημα αξιοπρέπειας και αδελφοσύνης που χαρίζουν απλόχερα. Οι αγκαλιές, οι ζεστές χειραψίες, οι προσκλήσεις για ένα καφέ ή δυο λόγια ανάμεσα στις σκηνές. Στις σκηνές που σου δείχνουν με αγανάκτηση το ανέγγιχτο φαί επειδή δεν τρώγεται, επειδή  «δεν είναι ούτε για τα ζώα», όπως λένε.

Δεν είναι αλληλεγγύη ούτε βέβαια φιλοξενία το να πετάς 800 ανθρώπους (ανάμεσα στους οποίους 320 παιδιά, 20 έγκυες και ανθρώπους με πολλά προβλήματα υγείας) μέσα σε ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο που έχει οικειοποιηθεί η φύση, χωρίς ίχνος υποδομών, χωρίς ρεύμα και τρεχούμενο νερό, στο έλεος των καιρικών συνθηκών και με άθλιο φαί που καταδικάζει στην πείνα και την εξαθλίωση.  Όλα είναι λάθος στη Ριτσώνα και όσοι υπερασπίζονται αυτή την κατάσταση δεν μπορούν πια να κρυφτούν. Οι καταγγελίες των ίδιων των προσφύγων στην εκδήλωση της ΕΛΜΕ δεν αφήνουν βέβαια καμία αμφιβολία για την κατάσταση. Αυτή είναι η δική τους φωνή που προσπαθεί με κάθε τρόπο να φιμώσει το «Δίκτυο»:

«Η ζωή στη Ριτσώνα δεν είναι αυτή που αξίζει σε άνθρωπο», «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε σε σκηνές με φίδια και σκορπιούς», «Έχουμε 15 μέρες να πλυθούμε», «Το φαί δεν τρώγεται», «Δεν είναι μέρος για να ζουν άνθρωποι η Ριτσώνα», «στα σκυλιά σας έχετε σπίτια, για τους ανθρώπους σκηνές», ένα κοριτσάκι-προσφυγοπούλα φώναξε σ’ ένα μικρόφωνο: «we are humans, not animals».

Το στρατόπεδο πρέπει να κλείσει και να αφεθεί στα φίδια και τους σκορπιούς που το κατοικούν. Οι προφάσεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι του «Δικτύου» ενάντια στην άμεση μετεγκατάσταση των προσφύγων αποκαλύπτουν για άλλη μια φορά τον καθεστωτικό τους ρόλο. Μας λένε ότι δεν το θέλει ο δήμαρχος της Χαλκίδας και ότι υπάρχει ο κίνδυνος των φασιστών. Δεν προστατεύεις όμως τους ανθρώπους απομονώνοντας τους, γιατί η απομόνωση και η ζωή μέσα στην αναξιοπρέπεια είναι ακριβώς η φασιστική πολιτική και σίγουρα δεν έχει σχέση με καμία έννοια αλληλεγγύης. Επίσης, αν ο δήμαρχος αρνείται να κάνει αυτό που υποχρεούται γιατί δεν τον καταγγέλλουν δημόσια όπως οφείλει να πράξει κάθε πραγματικός αλληλέγγυος;  Νομίζουμε ότι το πράγμα είναι οφθαλμοφανές: έχουν αποφασίσει τη στρατιωτικοποίηση της ζωής των προσφύγων με την προβιά της αλληλεγγύης και χρησιμοποιούν κάθε δικαιολογία ενάντια στην αμφισβήτηση της τοποθεσίας και την μετεγκατάστασή τους σε σπίτια και κτηριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη. Η επιβολή όμως των όρων ζωής στους άλλους, μάλιστα μέσα σε εξαθλιωτικές συνθήκες και χρησιμοποιώντας χίλιες δυο απαράδεκτες προφάσεις («εδώ δεν έχουμε να ταΐσουμε τους έλληνες», «ξέρεις πού ζούσαν αυτοί μέχρι τώρα;») δεν είναι αλληλεγγύη αλλά η «φιλανθρωπία» του  ανθρωποφύλακα απέναντι σε θεωρούμενα κατώτερα όντα. Σε ένα πράγμα ίσως έχουν δίκιο, ο τίτλος «μη κυβερνητική οργάνωση» δεν τους ταιριάζει, είναι κυβερνητική με όλη τη σημασία της λέξης και περίσσια υποκρισία.

 

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε Πρόσφυγες-Μετανάστες/στριες