Η απελπιστική κατάσταση στην οποία είναι εγκλωβισμένοι οι πρόσφυγες στο στρατόπεδο δήθεν φιλοξενίας στη Ριτσώνα τους οδήγησε για άλλη μια φορά στην έσχατη μορφή αγώνα. Εδώ και οκτώ μέρες (από την Τετάρτη 20/4) έξι πρόσφυγες αποφάσισαν να κάνουν απεργία πείνας. Απαιτούν την καταγραφή τους ως πρόσφυγες, την ένταξή τους στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης και διαμαρτύρονται για τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στο εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο αλλά και την παντελή έλλειψη στοιχειώδους νομικής ενημέρωσης για την κατάστασή τους. Οι υπόλοιποι, μια απ’ αυτές τις μέρες απαγόρευσαν την είσοδο στο όχημα του κέτερινγκ που φέρνει το φαγητό και απείχαν από το συσσίτιο γιατί δεν έχει κανένα νόημα η διανομή του, είναι τόσο απαράδεκτο που δεν τρώγεται ούτε από πεινασμένους. Να σημειώσουμε επίσης ότι η έλλειψη τρεχούμενου νερού και συγκοινωνίας καθιστά απολύτως αναξιοπρεπείς τις συνθήκες ζωής και εντείνει το αίσθημα της απομόνωσης. Οι πρόσφυγες στη Ριτσώνα είναι κυριολεκτικά πεταμένοι στην αθλιότητα του εγκαταλελειμμένου στρατοπέδου και των διαχειριστών του.
Όπως και στην πρώτη απεργία πείνας, πριν από ένα μήνα περίπου, έτσι και τώρα τηρείται σιγή ιχθύος από τους υπεύθυνους του στρατοπέδου. Είναι πια φανερό ότι ο βασικός τους στόχος είναι να κουκουλώσουν με κάθε τρόπο την αθλιότητα και να τσακίσουν το ηθικό των εγκλωβισμένων στο βουνό. Μάλιστα το επονομαζόμενο ”Δίκτυο Αντίστασης και Αλληλεγγύης” των συριζαίων που διευθύνει την κατάσταση στο στρατόπεδο μαζί με τον στρατό αντί να προβάλλει τα αιτήματα των προσφύγων (όπως θα όφειλε κάθε πραγματικά αλληλέγγυος) δεν βγάζει τσιμουδιά. Η μη δημοσιοποίηση όμως του αγώνα φιμώνει στην ουσία τη φωνή των προσφύγων η οποία δεν φτάνει έξω από την πόρτα του στρατοπέδου και τους καταδικάζει στην απόλυτη αναξιοπρέπεια.
Η προβιά της αλληλεγγύης όσων συντηρούν και δικαιολογούν αυτή την κατάσταση έχει πέσει και δεν μπορούν πια να κρύβονται. Το ζήτημα πρέπει να ανοίξει μέσα στην πόλη της Χαλκίδας με τη συμμετοχή όσο περισσότερων γίνεται ώστε να ξαναδοθεί το πραγματικό νόημα στις λέξεις ”αλληλεγγύη”, ”φιλοξενία” και ”αξιοπρέπεια”. Εννοείται ότι μπορούμε. Η μετεγκατάσταση των προσφύγων σε σπίτια και κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη είναι εφικτή αρκεί να αποδειχτούμε τουλάχιστον άνθρωποι.
Να σταματήσουν οι πόλεμοι
Προστασία των προσφύγων – άσυλο σε όλους
Να ανοίξουν τα σύνορα – ελεύθερη μετακίνηση
Δικαίωμα του πρόσφυγα στη στέγη και τη σίτιση
Όχι στις απάνθρωπες πολιτικές της κυβέρνησης
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε Πρόσφυγες-Μετανάστες/στριες
solidarie36@gmail.com