Month: March 2016

Επειδή είναι επείγουσα η ανάγκη ουσιαστικής αλληλεγγύης στους πρόσφυγες που ζουν μέσα σε αναξιοπρεπείς συνθήκες στο στρατόπεδο δήθεν φιλοξενίας στη Ριτσώνα.

Επειδή η υποκρισία όσων διαχειρίζονται τις ζωές των προσφύγων στο στρατόπεδο προωθεί τη βιοπολιτική της κυβέρνησης με τον μανδύα της ”αλληλεγγύης”.

Επειδή η αλληλεγγύη πρέπει να οργανωθεί με αποτελεσματικότητα μέσα στην πόλη της Χαλκίδας.

Καλούμε σε συνέλευση για τη Δημιουργία Ανεξάρτητης Πρωτοβουλίας Στήριξης των Προσφύγων στη Ριτσώνα

Την Τετάρτη στις 19:30 στο Εργατικό Κέντρο Χαλκίδας

Αλληλέγγυες/οι

σε πρόσφυγες και μετανάστες

στη Χαλκίδα

Παράλληλα συγκεντρώνουμε τα παρακάτω είδη  πρώτης ανάγκης:

Φάρμακα / Παραφάρμακα

Αλοιφές για αιμορροΐδες

Θυροξίνες (T4)

Ferriprox 1000mg ή 500mg (μεγάλη ανάγκη)

Tobrex  Col./Pom.

Tobradex  Col./ Pom.

Zovirax Cr. (Δερματική)

Klaricid T./Sir.

Mucosolvan Sir. (Παιδικό, Ενηλίκων)

Trebon Sach.

Azirox T.

Voltaren  (κάθε μορφή)

Vibramycin T.

Aerius Sir / Tab.

Γλωσσοπίεστρα αποστειρωμένα

Μάσκες

Fucicort Cr.

Κρέμες για παιδικό σύγκαμα

Πολυβιταμίνες

Αναπηρικά Αμαξίδια (μεγάλη ανάγκη)

Ρουχισμός και είδη καθημερινής ανάγκης

Ρούχα σε καλή κατάσταση (για παιδιά κι ενήλικες)

Αδιάβροχα (ενηλίκων και παιδικά)

Ισοθερμικά εσώρουχα

Θερμικές κουβέρτες επιβίωσης

Παπούτσια

Κάλτσες απορροφητικές

Μπαταρίες τύπου ΑΑΑ

Φακοί  LED

Παιδικά καροτσάκια (μεγάλη ανάγκη)

Βρεφικές Πάνες

Μωρομάντηλα

Παιχνίδια

Σερβιέττες

Οδοντόκρεμες/Οδοντόβουρτσες

Τρόφιμα (μακράς διάρκειας)

Ξηρά τροφή άμεσης κατανάλωσης

Βρεφικά γάλατα

Δημητριακά

Πρωινά σνακ

Χυμούς

Ξηρούς καρπούς (ακαβούρντιστους/ανάλατους)

Μπάρες δημητριακών

Φρυγανιές

Σταμάτησε η απεργία πείνας  στο στρατόπεδο ”φιλοξενίας” προσφύγων στη Ριτσώνα. Αν και οι απεργοί πείνας δέχθηκαν πιέσεις από διάφορες πλευρές, στην απόφασή τους μέτρησε η γνώμη των δικών τους ανθρώπων μέσα στο στρατόπεδο. Παιδιά επίσης είχαν αρχίσει να μην τρώνε σε ένδειξη συμπαράστασης.

Ένα συναίσθημα που επικρατεί στο στρατόπεδο είναι του εγκλωβισμένου που αρχίζει να συνειδητοποιεί την κατάστασή του και δεν θέλει να συμβιβαστεί κατά κανένα τρόπο. Η απεργία πείνας είναι το έσχατο όπλο της απελπισίας, είναι τραγική χειρονομία και δεν την ευχόμαστε για κανένα. Σεβόμαστε όμως και στηρίζουμε εκείνους που την αποφασίζουν.

Οι μορφές αγώνα όμως μπορούν να λάβουν διαφορετικές ριζοσπαστικές μορφές. Κατά την άποψή μας  πρέπει να υπάρξει ένας συντονισμός δράσεων που θα συνδέει τους έγκλειστους με τους αλληλέγγυους σε μια βάση που θα σέβεται απολύτως τις επιθυμίες των προσφύγων. Ο βασικός τους στόχος είναι να φύγουν από εδώ, να ανοίξουν τα σύνορα και να προχωρήσουν βορειότερα. Οφείλουμε λοιπόν εργαστούμε για τη δημιουργία ενός μαζικού κινήματος που θα απαιτεί και θα πιέζει με κάθε τρόπο προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτό  ζητάνε οι ίδιοι και η αλληλεγγύη πρέπει να οργανωθεί κυρίως πάνω σε αυτή τη βάση. Παράλληλα θα συνεχίσουμε να απαιτούμε, τουλάχιστον, την διαβίωση αυτών των ανθρώπων σε συνθήκες που δεν θα υποτιμούν την αξιοπρέπεια τους. Οι  φωνές που τους πιέζουν να αποδεχτούν αγόγγυστα τη μοίρα τους, επιβιώνοντας μέσα στην εξαθλίωση των στρατοπέδων και τη στρατιωτική/πολιτική πειθάρχηση που προσπαθούν να τους επιβάλλουν, είναι αλληλέγγυες στις κυβερνητικές πολιτικές και τις μπίζνες που στήνονται στις πλάτες των προσφύγων όχι όμως στους ίδιους τους πρόσφυγες.

Ουλαλούμ

Στο κέντρο ”φιλοξενίας” προσφύγων στη Ριτσώνα υπάρχουν ήδη 4 απεργοί πείνας για τους οποίους δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα από τους διαχειριστές της κατάστασης στο στρατόπεδο. Οι τρεις βρίσκονται στη δεύτερη μέρα απεργίας ενώ ο ένας στην τέταρτη. Στη μικρή συζήτηση που είχαμε μαζί τους μας δήλωσαν:

Ήρθαμε από μια χώρα που είναι εμπόλεμη. Σκοπός μας ήταν να φύγουμε προς την Ευρώπη. Εδώ που μας βάλανε σίγουρα δεν ζει άνθρωπος ούτε καν ζώο.  Αποφασίσαμε να κάνουμε απεργία πείνας για να τους πούμε: ”Ανοίξτε τα σύνορα, μόνο τότε θα σταματήσουμε την απεργία πείνας”. Έχουμε τη συμπαράσταση όλων των προσφύγων στη Ριτσώνα.

 

 

Πηγή: https://oulaloum.espivblogs.net

Περιμένοντας το συσσίτιο στο στρατόπεδο “φιλοξενίας” προσφύγων στη Ριτσώνα…

Refugees are waiting in front of a container for the essentials.

 

Ritsona refugees camp March 2016, Thodoris Nikolaou.

Ριτσώνα: Το πιο άκυρο μέρος για φιλοξενία. Μακριά από την πόλη, μέσα στο βουνό, χωρίς συγκοινωνία, χωρίς ίχνος ανθρώπινης ψυχής τριγύρω, με αφόρητο κρύο, υγρασία και δίπλα έλος. Κάθε βράδυ η παγωνιά θερίζει.

Οι συνθήκες διαβίωσης  στο εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο που χρησιμοποιείται ως κέντρο δήθεν φιλοξενίας προσφύγων παραμένουν άθλιες. Μέσα στη λάσπη όποτε βρέχει, ακόμη χωρίς τρεχούμενο νερό, θέρμανση,  ρεύμα (με μόνο μια γεννήτρια που αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες), χωρίς υποτυπώδεις δυνατότητες προσωπικής υγιεινής και καθαριότητας, με ανεπάρκεια γιατρών (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων εθελοντών), με ελλείψεις σε φάρμακα.  Το χειρότερο παραμένει και είναι σίγουρο ότι δεν θα αλλάξει: Τους έχουν μακριά από την πόλη σαν τα μιάσματα.

Χθες (20/3) βράδυ έφθασαν άλλοι 450 πρόσφυγες χωρίς όμως να έχουν στηθεί οι σκηνές που θα τους ”φιλοξενούσαν”. Στην πραγματικότητα πετάχτηκαν μέσα στην παγωνιά με απόλυτη αναξιοπρέπεια. Είναι ζήτημα εγκληματικής ανικανότητας των αρμοδίων; Αδιαφορίας; Ηλιθιότητας ίσως; Ή μάλλον ο απερίφραστος στόχος της κυβερνητικής βιοπολιτικής είναι η μεγαλύτερη εξαθλίωση αυτών των ανθρώπων και των οικογενειών τους;

Πηγή: https://oulaloum.espivblogs.net

Άθλιες οι συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στο εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο της Ριτσώνας που χρησιμοποιείται ως κέντρο προσωρινής δήθεν φιλοξενίας. Μέσα στη λάσπη, χωρίς νερό, θέρμανση, γιατρούς, φάρμακα.  Το χειρότερο: Τους έχουν έξω από την πόλη σαν τα μιάσματα.

Φωτογραφίες: Θοδωρής Νικολάου

Πηγή: https://oulaloum.espivblogs.net